Mε μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε χθες Δευτέρα 12 Ιανουαρίου στην κατάμεστη αίθουσα του Παρκ, η καθιερωμένη συνάντηση των μελών του Λυκείου των Ελληνίδων Βόλου με την κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας, στο πλαίσιο της απόδοσης συμβολικής τιμής σε προσωπικότητες του γυναικείου χώρου, που διακρίθηκαν για την προσφορά τους στον άνθρωπο και στον πολιτισμό και συνέβαλαν και στην πρόοδο των σκοπών του Λυκείου. Στην φετινή εκδήλωση, μετά από ομόφωνη απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του ΛΕΒ, τιμώμενη ήταν η κυρία Μαίρη Πώποτα- Θεολόγη από την Καρδίτσα, που έχει προσφέρει τα μέγιστα στον λαϊκό πολιτισμό της Θεσσαλίας και επί πολλές δεκαετίες εργάζεται με σκοπό την διάσωση, διατήρηση και προβολή της τοπικής παράδοσης, αξίες που το Λύκειο των Ελληνίδων υπηρετεί με αφοσίωση επί 95 χρόνια. Η δημιουργός και «ψυχή» του Συλλόγου «Καραγκούνα», η ερευνήτρια και συλλέκτρια της θεσσαλικής παράδοσης, η οποία γεννήθηκε και κατοικεί μόνιμα στην Καρδίτσα, δέχτηκε με ιδιαίτερη συγκίνηση την έκφραση τιμής του Λυκείου, που της αποδόθηκε από την πρόεδρο του Δ.Σ. του ΛΕΒ Μ. Σπανού, παρουσία του Αρχιμανδρίτη π.Χρυσόστομου Παπαδόπουλου, της Αντιδημάρχου Καρδίτσας κ. Ελένης Αντωνίου, του Προέδρου της Αμφικτιονίας Καραγκούνηδων Θεσσαλίας κ. Α. Φιρφιρή, προέδρων τοπικών πολιτιστικών φορέων και μελών της λυκειακής οικογένειας του Βόλου που από νωρίς κατέκλυσαν τις αίθουσες του Παρκ. «Είμαι πάρα πολύ συγκινημένη, διότι βρίσκομαι ανάμεσα σε φίλους, συνεργάτες και με τη διοίκηση του Λυκείου των Ελληνίδων, με το οποίο μας συνδέει μακροχρόνια φιλία και συνεργασία. Θέλω να ευχαριστήσω τη διοίκηση του Λυκείου για τη μεγάλη τιμή που μου κάνει, να με βραβεύσει για την πολυετή προσφορά μου στο λαϊκό πολιτισμού του τόπου μας και ολοκλήρου της πατρίδας μας», δήλωσε η ίδια ενώ δεν παρέλειψε να επισημάνει ότι βασική θέση στη ζωή της είναι η έγνοια της για την ευαισθητοποίηση των νέων στις αξίες της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, πολύτιμη παρακαταθήκη της Ελλάδας και στο σημείο αυτό εξήρε το έργο του Λυκείου των Ελληνίδων του Βόλου, για να προσθέσει ότι αυτή τη στιγμή γράφει βιβλίο για την Καραγκούνικη φορεσιά ανδρών και γυναικών, του αγροτικού πληθυσμού της δυτικής Θεσσαλίας, χαρακτηρίζοντάς το «έργο ζωής» για την ίδια.