To Διοικητικό Συμβούλιο του Λυκείου των Ελληνίδων Βόλου έκοψε την πρωτοχρονιάτικη πίτα του, το απόγευμα της Τετάρτης 16.1.2019 στην κατάμεστη αίθουσα της Εξωραϊστικής, παρουσία εκπροσώπων των τοπικών αρχών, των μελών του και των φίλων του. Όπως έχει καθιερωθεί, κάθε χρόνο στην πρώτη αυτή εκδήλωση του έτους, το Λύκειο των Ελληνίδων Βόλου τιμά προσωπικότητες της κοινωνικής και πολιτιστικής ζωής του γυναικείου χώρου της πόλης μας που διακρίθηκαν για το έργο τους. Mε αυτό το πνεύμα, στη φετινή γιορταστική εκδήλωση το Λύκειο τίμησε συμβολικά την Αθανασία Τσιλιβίδου σε ένδειξη της πολύτιμης εθελοντικής προσφοράς της στο έργο του Λ.Ε.Β., ειδικά στη διάρκεια της δεκαεπτάχρονης θητείας της στη θέση της προέδρου του διοικητικού του συμβουλίου (1995-2012).
Λίγα λόγια για την Α. Τσιλιβίδου: Η Αθανασία Αυγέρου-Τσιλιβίδου γεννήθηκε στην Πάτρα και μεγάλωσε στο Βόλο. Οι γονείς της Νικ. Αυγέρος, θεολόγος καθηγητής, γ. γραμματέας της Ι.Μ. Δημητριάδος και Πολυξένη Γιαννοπούλου, ανεψιά από αδελφή του Μητροπολίτη Δημητριάδος Ιωακείμ, εγκαταστάθηκαν στο Βόλο από την Πάτρα πριν το 1940. Αποφοίτησε από το Γυμνάσιο Θηλέων Βόλου. Με τον σύζυγό της Δημήτρη Τσιλιβίδη, οδοντίατρο, δρ. Θεολογίας του Α.Π.Θ., απέκτησαν δυο κόρες, τη δικηγόρο Νίκη Τσιλιβίδου και την δρ. οδοντίατρο Πατρών Ήλια Τσιλιβίδου-Τσατσάνη και μια εγγονή, τη Δήμητρα. Η Α. Τσιλιβίδου υπηρέτησε εθελοντικά δεκάξι χρόνια ως Γ. Γραμματέας του Γηροκομείου Βόλου. Στο Λύκειο των Ελληνίδων Βόλου εντάχθηκε το 1982 ως απλό αρχικά μέλος του διοικητικού συμβουλίου. Το 1995 διαδέχτηκε την αείμνηστη Λέλα Σκαρίμβα- Καπουρνιώτη στην προεδρία, αξίωμα που κατείχε έως και τα τέλη του 2012.
Όπως, μεταξύ άλλων, είπε η πρόεδρος Μαρία Σπανού «Η συμβολική αυτή τιμή στο πρόσωπο της Α. Τσιλιβίδου αποτελεί ελάχιστο φόρο τιμής στην γυναίκα που εθελοπονεί γαλουχημένη με τις αξίες του λυκειακού θεσμού, όπως αυτός πορεύτηκε από την αρχή του 20ού αιώνα στον ελλαδικό χώρο. Του θεσμού, που μέσα από τους πολλαπλούς του ρόλους, πρώτος αυτός στην πατρίδα μας, συνέβαλε πρωτίστως στην ανύψωση του ρόλου της γυναίκας· ανοίγοντας διαρκώς νέους ορίζοντες στις Ελληνίδες. Κατά δεύτερον, συνέβαλε και εξακολουθεί να εργάζεται για τη διατήρηση της ελληνικής ταυτότητας και την προβολή της νεότερης πολιτιστικής μας κληρονομιάς». Αναφερόμενη στο έργο της Α. Τσιλιβίδου σημείωσε: «Στη διάρκεια της τριανταεπτάχρονης θητείας της στο Λύκειο που συνεχίζεται και της δεκαεπτάχρονης ως πρόεδρος έχει να επιδείξει σπουδαίο έργο. Το ταξίδι της είχε αξιομνημόνευτους σταθμούς. ..όλα αυτά τα χρόνια πορεύτηκε με την προσοχή της στραμμένη στους καταστατικούς σκοπούς του Λυκείου. Στο ιδεολόγημα που έθεσε η εμπνεύστρια του θεσμού Καλλιρόη Παρρέν και συνέχισαν οι μετέπειτα μεγάλες προσωπικότητες που υπηρέτησαν το χώρο αυτό, σε κεντρικό και τοπικό επίπεδο. Βεβαίως οι φωνές των γυναικών αυτών, κυρίως των πρωταγωνιστριών, πέρασαν στην αιωνιότητα. Δεν ζουν για να μιλήσουν για τα όσα έζησαν και έπραξαν μέσα από την εστία του Λυκείου. Απέδειξαν όμως ότι εργάστηκαν όχι με μεθοδικές στρατηγικές αλλά με το νου και την καρδιά, καταφέρνοντας να θεμελιώσουν σε δύσκολους καιρούς μεγάλες αξίες. Με αφορμή τη σημερινή εκδήλωση, θεώρησα δίκαιο να τις μνημονεύσω: Ιδρύτρια και πρώτη πρόεδρος του Λυκείου των Ελληνίδων Βόλου στην περίοδο 1920-1933 ήταν η Αικατερίνη Ζίφου. Mια σπουδαία προσωπικότητα, που με τον αγώνα της, ταυτόχρονα με την εκρηκτική ακμή του Βόλου κατά τον Μεσοπόλεμο, σφράγισε την πρώιμη αφύπνιση των γυναικών. Ακολούθησε η Λουκία Καρτάλη, ιδρυτικό μέλος του Λυκείου. Πολύ δυναμική γυναίκα της γνωστής οικογένειας των πολιτικών της πόλης μας, στην περίοδο 1933-1946. Δύσκολη εποχή, πέρασε Πόλεμο και Κατοχή. Τη διαδέχτηκε η χαλκέντερη Ειρήνη Μπρισίμη, η μακροβιότερη πρόεδρος, στην περίοδο 1946-1977. Η θητεία της ταυτίζεται με την ανασυγκρότηση του Λυκείου αλλά και τη μεγάλη δοκιμασία των σεισμών. Στη δεκαετία του ’60, η έννοια της παράδοσης, που ήταν σχεδόν άγνωστη έως τότε, για το Λύκειο έγινε κυρίαρχο αίτημα. Τότε τέθηκαν οι βάσεις των Χορευτικών ομάδων και των παραδοσιακών φορεσιών. Δομές που απογειώθηκαν μετά την μεταπολίτευση, έχοντας στο τιμόνι του Λυκείου την Λέλα Καπουρνιώτη. Υπηρέτησε από το 1977-1995, ανταμείβοντας γενναία το Λύκειο που λάτρεψε. Ακολούθησε η Αθανασία. Οι μετασχηματισμοί και η εγκατάλειψη δράσεων που θεωρήθηκαν παρωχημένες, με νέες που αναπτύχθηκαν σε επίπεδο ανθρώπινου δυναμικού και υποδομών, οδηγούν στις σημερινές επιδόσεις του Λυκείου του Βόλου σε μια σειρά από τομείς, καθιστώντας το Λύκειο μια εστία κοινωνικής προσφοράς και μια κυψέλη εκπαίδευσης και πολιτισμού ως τις μέρες μας».
Αυτά και άλλα πολλά ειπώθηκαν για την προσφορά της Αθανασίας στο τιμόνι του Λυκείου τόσο από την Αντιπρόεδρο του Δ.Σ. κ. Άσπα Καπουρνιώτη με το γραπτό θερμό της μήνυμα όσο και από τις κυρίες Γιόλα Παπαλοπούλου το αρχαιότερο μέλος του δ.σ. και την Κατερίνα Πέτρου, εστιάζοντας και στον εθελοντισμό. Συγχαρητήρια απέδωσαν και στους χαιρετισμούς τους οι επίσημοι που παραβρέθηκαν στην εκδήλωση και συγκεκριμένα, τόσο η Αντιπεριφερειάρχης Μαγνησίας κ. Δωροθέα Κολυνδρίνη, η Νάνσυ Καπούλα. Όλοι τους δεν παρέλειψαν να επισημάνουν τον πολύτιμο και ενεργό ρόλο του Λυκείου των Ελληνίδων Βόλου ως μια σθεναρή εστία πολιτισμού διαφύλαξης της νεότερης ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς στο Βόλο και τη Μαγνησία. Χαιρετιστήρια μηνύματα έστειλαν η Υφυπουργός Οικονομικών κ. Κατερίνα Παπανάτσιου, ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. Αλεξ. Μεϊκόπουλος και η Υφυπουργός Εσωτερικών κ. Μαρίνα Χρυσοβελώνη.
Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν ο εκπρόσωπος του Μητροπολίτη Δημητριάδος, Πανοσιολ. π. Απόστολος Θάνος, ο οποίος ευλόγησε και την πίτα, η εκπρόσωπος του Βουλευτή Χρήστου Μπουκώρου, η υποψήφια βουλευτής κ. Πατσογιάννη, ο Πρόεδρος της Ισραηλιτικής Κοινότητας Βόλου Σολομών Μορδοχάι, πρόεδροι -εκπρόσωποι γυναικείων σωματείων, πολιτιστικών και κοινωνικών φορέων της περιοχής μας.
Η Αθανασία Τσιλιβίδου κατασυγκινημένη, δέχτηκε από σύσσωμο το διοικητικό συμβούλιο με πολύ χαρά την απόδοση τιμής στο πρόσωπό της, εκφράζοντας τη βαθιά της συγκίνηση. Μοιραζόμενη τα συναισθήματά της σημείωσε ότι «με μεγάλη ευγνωμοσύνη δέχτηκα την τιμή που μου κάνει το Λύκειο Ελληνίδων Βόλου. Η τιμή είναι δική μου». Για την προσωπική της διαδρομή στο Λύκειο που υπηρέτησε εθελοντικά επί πολλά χρόνια, η ίδια εξομολογήθηκε τον τρόπο που εντάχθηκε στο διοικητικό συμβούλιο και τα πρώτα χρόνια της θητείας της: «Η θητεία μου γεμάτη από δραστηριότητες που υποστηρίχτηκαν όσο δεν λέγεται από γνώστες του χώρου της παράδοσης και άξιες συνεργάτιδες και συνεργάτες. Δεν απαριθμούνται. Αυτό που σφράγισε όμως την ιστορία του Λυκείου μας είναι η βράβευσή του, το 2010, από την Ακαδημία Αθηνών. Ομόφωνα. Γεγονός που μας έκανε περήφανους. Φίλες μου αγαπημένες, Θα μπορούσα να μιλώ ώρες για το Λύκειο που αγάπησα και που μου πρόσφερε τόσα πολλά πράγματα, τόση χαρά, τόσες εμπειρίες. Ήμουν επί 16 χρόνια στο Γηροκομείο, έφυγα από τα γηρατειά πολύ εύκολα και βρέθηκα στα πανέμορφα νιάτα, που δυσκολεύομαι πολύ να εγκαταλείψω. Η απόφαση του νυν διοικητικού συμβουλίου να με τιμήσει για όσα προσέφερα με όλη μου την καρδιά και όλες μου τις δυνάμεις με συγκίνησε αφάνταστα. Την τιμητική αυτή διάκριση αφιερώνω σε όλες τις συνεργάτιδές μου όλων των συμβουλίων διαχρονικά και των εφορειών. Την αφιερώνω ακόμη με πολύ αγάπη σε όλες εσάς, τα μέλη μας, γιατί χωρίς εσάς λίγα θα μπορούσαμε».
Η εκδήλωση διανθίστηκε με μια ενδεικτική χορευτική πινελιά. Ένα χορευτικό ζευγάρι (Στέλλα Κουτρουμάνου και Αντώνης Στάμος) με ρούχα εποχής χόρεψε το υπέροχο βάλς του Μάνου Χατζηδάκι «το βάλς των χαμένων ονείρων» αποσπώντας θερμά χειροκροτήματα. Και του Χρόνου!
