Ήταν ένα γενικό όσον αφορά στις βασικές αρχές της κεντητικής αλλά και αρκετά εξειδικευμένο όσον αφορά στη στοχευμένη απόκτηση τεχνικής και καλλιτεχνικής έκφρασης. Μην ξεχνάμε ότι το νεοελληνικό κέντημα που συμπορεύεται με τον ελληνικό πολιτισμό είναι έργο ανωνύμων και σπάνια επωνύμων δημιουργών και προσδιορίζεται από ειδικούς κανόνες τεχνικής και αισθητικής που του προσδίδουν ιδιαίτερο τύπο. Η τυπολογία της νεοελληνικής κεντητικής, των κεντημάτων της γυναικείας, κυρίως οικιακής, χειροτεχνίας που καλλιεργήθηκε από τις Ελληνίδες με μεγάλη καλαισθησία και υπομονή είναι ποικιλόμορφη. Τα διάφορα αυτά καλοδουλεμένα κεντήματα έχουν πάρει τις ονομασίες τους από τα υλικά, την τεχνική, τον προορισμό και τον τόπο της δημιουργίας τους. Σταυροβελονιά, αζούρ, βυζαντινή, ψευτοβυζαντινή, σκυριανή, σαρακατσάνικη, κορινθιακή, ροδίτικη, βελονιά του όρκου και αλυσίδα ήταν οι βελονιές που διδάχτηκαν στο προχθεσινό σεμινάριο, από το μοναδικό σε μέγεθος και πλούτο εύρος των ελληνικών παραδοσιακών κεντητικών βελονιών.
Πλοηγός τους η καταξιωμένη εκπαιδεύτρια σε θέματα ελληνικής λαϊκής τέχνης, Αλίκη Πλατανιά, δασκάλα κεντητικής σε πολλούς φορείς (ΕΟΜΜΕΧ, ΣΕΝ κ.ά.), επί πολλά χρόνια προϊσταμένη εκπαίδευσης του Εθνικού Οργανισμού Πρόνοιας, η οποία αποδεχόμενη με μεγάλη προθυμία την πρόσκληση του Λ.Ε.Β., ανέλαβε την εποπτεία αυτής της εκπαίδευσης με μαεστρία. Συνεργάτιδα της διήμερης αυτής εκπαίδευσης η γνωστή Βολιώτισσα ζωγράφος και εκπαιδευτικός Κατερίνα Σαμαρά, μέλος του Λυκείου. Αξίζει να σημειωθεί ότι και οι δύο κυρίες, εκτός από τις σπουδές τους, είναι απόφοιτοι της Σχολής Χατζημιχάλη το «Ελληνικό Σπίτι», εκεί όπου μυήθηκαν στις τεχνικές και τα μηνύματα που κρύβονται στα έργα του λαϊκού μας πολιτισμού.
